Nieinwazyjne archeologiczne badania rozpoznawcze

Nieinwazyjne badania rozpoznawcze służą określeniu zagrożeń związanych z obecnością stanowisk archeologicznych w kolizji z inwestycją. Na ich podstawie dość precyzyjnie można określić rozmiar stanowiska oraz natężenie znalezisk archeologicznych, a co za tym idzie koszty przeprowadzenia ratowniczych archeologicznych badań wykopaliskowych w obrębie inwestycji.

Przeważnie są to archeologiczne badania powierzchniowe.  Ich celem jest zlokalizowanie nowych albo weryfikację już poznanych stanowisk archeologicznych umożliwiając w ten sposób ich ochroną przed zniszczeniem. Prowadzi się je w okresach wiosennym i jesiennym poza okresem wegetacji roślin, które zaburzają możliwości obserwacyjne. Wyniki badań przedstawia się za pomocą Kart Ewidencji Zabytku Archeologicznego Lądowego (KEZAL) oraz na mapach w skali 1:25000, które przekazuje się do archiwów Wojewódzkich Urzędów Ochrony Zabytków. 

W skład badań rozpoznawczych wchodzą również nieinwazyjne badania metodami geofizycznymi. Pozwalają one na w miarę precyzyjne zlokalizowanie zabytku nieruchomego.  Pozwalają zawęzić obszar badań wykopaliskowych do minimum.

Inną metodą badań rozpoznawczych są badania sondażowe. Umożliwiają one przy odsłonięciu stosunkowo niewielkiego areału określić niebezpieczeństwo występowania i natężenie obiektów archeologicznych oraz zasięg kolizji stanowiska archeologicznego z inwestycją.