Archeologia na obwodnicy Kazimierzy Wielkiej

Udało się nam wydać opracowanie wyników ratowniczych archeologicznych badań wykopaliskowych na obwodnicy Kazmierzy Wielkiej. Książka została dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Dziedzictwo kulturowe: Ochrona zabytków archeologicznych, zadanie nr 2728/23/FPK/NP. Wydana została przez Wydawnictwo PROFIL-ARCHEO  we współpracy ze Stowarzyszeniem Archeologów Terenowych „Stater”. Ksiązka ta o tytule:  „Archeologia na obwodnicy Kazimierzy Wielkiej: od śladów wczesnych rolników po starszą epokę brązu w dolinie Nidzicy” jest 13 częścią cyklu OCALONE DZIEDZICTWO ARCHEOLOGICZNE.

tablica kultura pucharów lejkowatych

Zdjęcie 9 z 11

W jej powstaniu brało udział szereg autorów, specjalistów w swoich dziedzinach:  Małgorzata Byrska-Fudali z Muzeum Archeologicznego w Krakowie, Paweł Jarosz z Ośrodka Archeologii Gór i Wyżyn Instytutu Archeologii i Etnologii PAN, Anita Szczepanek z Katedry i Zakładu Anatomii Collegium Medicum UJ, Jarosław Wilczyński, Krzysztof Wertz, Sylwia Pospuła z Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, Jerzy Libera, Piotr Mączyński z Instytutu Archeologii UMCS, Tomasz Kalicki z Instytutu Geografii i Nauk o Środowisku Zakładu Geomorfologii i Geoarcheologii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz badacze niezależni: Paulina Kowalczyk-Matys, Radosław Czerniak, Marcin M. Przybyła, Tomasz Fudali, Grzegorz Gregorczyk.

Tablice, ryciny oraz fotografie oprócz autorów rozdziałów wykonali: Olga Suchan-Czerniak, Iga Ściana, Aleksandra Sznajdrowska-Pondel, Dobrawa Sobieraj oraz Łukasz Czyrnek, który wykonał wszystkie fotografie dronem. Tłumaczenia na j. angielski wykonała Anita Szczepanek. Recenzentami ksiązki byli: Sławomir Kadrow i Marcin Szeliga.

W publikacji pod tytułem: „Archeologia na obwodnicy Kazimierzy Wielkiej”, przedstawiono archeologiczne zabytki kultury materialnej ludności zamieszkującej okolice Kazimierzy Wielkiej od neolitu po starszą epokę brązu. Opublikowano również analizy inwentarzy krzemiennych,  analizy archeozoologiczne oraz bioarcheologiczne szczątków ludzkich. Wykonano też badania izotopowe węgla i azotu pozwalające na rekonstrukcję diety niektórych osobników, natomiast analizy składu izotopowego strontu umożliwiły określenie pochodzenia i mobilności badanych społeczności. W osobnym rozdziale omówiono również kontekst środowiskowy dokonanych odkryć. Wszystkie wykonane badania dają obraz śladów obecności różnych społeczeństw zamieszkujących okolice Kazimierzy Wielkiej w pradziejach.

Zapraszam do lektury.